Schadevergoeding wegens illegale vermeerdering?

Bij de Rechtbanken worden niet veel kwekersrecht zaken behandeld. Op 25 maart 2020 wees de Rechtbank Den Haag echter vonnis in een kwekersrecht zaak. Het ging hier om de schade-afhandeling.

De koop en de licentieovereenkomst

Een teler van Lysimachia’s sluit in 2011 een koopovereenkomst met de gedaagde. Voor de betreffende Lysimachia’s geldt een communautair kwekersrecht. De koper koopt 1500 kopstekken voor EUR 0,60 per plant, uit te planten over 120m2 en tegen een royalty van EUR 0,50 per m2 per jaar. De licentievoorwaarden bevatte het beding dat er voor iedere 1 januari van het betreffende jaar diende te worden gemeld of er planten waren vernietigd of gerooid waarna de teler het beplantte oppervlakte kon controleren. De licentievergoedingen voor 120m2 worden voor 2011-2015 iedere januari betaald. In 2015 verzoekt de teler aan de gedaagde een meetformulier licentieoppervlakten in te vullen. Dat doet de gedaagde. Daaruit blijkt dat hij een veel groter oppervlakte heeft beplant (420m2) terwijl de koper geen stekken meer had gekocht bij de teler. Hij geeft aan dat het ene blok in 2014 is aangeplant en het andere blok in 2015. In 2016 geeft de gedaagde aan dat hij niets meer heeft staan. De teler stelt dat er sprake is van een inbreuk op zijn kwekersrechten en vordert schade. De koper geeft toe dat het areaal is overschreden en er illegaal is vermeerderd maar betwist de hoogte van de schade.

Areaaloverschrijding en illegale vermeerdering

De teler eist schadevergoeding op basis van een inbreuk op zijn rechten. Hij stelt dat er sprake is van gemis aan inkomsten verkoop stekmateriaal en gemis aan royalties wegens areaaloverschrijding. Door het niet melden van de vernietiging wordt tevens schade gevorderd.

Hoe oordeelt de Rechtbank?

De koper heeft aangegeven dat hij na de teelt in 2012 nog 40m2 planten over had. Hij heeft in 2013 die 40m2 gebruikt. Hij heeft ook een perceel aangemaakt met 63m2 wortelstekken bij een beplanting van 12,5 wortelstek per m2.  Hij heeft dus 788 illegale wortelstekken gebruikt. In 2013  heeft hij 65m2 gehandhaafd en de overige planten gerooid. Hij heeft toen ook een nieuw perceel aangemaakt van 210 m2. Dat betekent dat hij 2625 illegale wortelstekken heeft gebruikt. In 2015 heeft hij 160 m2 laten staan en de rest gerooid. Op een perceel van 210m2 zijn toen wortelstekken uitgeplant. In 2015 was er dus in totaal 370m2 in gebruik. Dan is sprake van een vermeerdering van 2625 wortelstekken. In december 2015 is alles gerooid. De Rechtbank oordeelt dat de teler niet voldoende de reconstructie van koper heeft weersproken. De enkele omstandigheid dat het een algemeen gebruikte techniek is om te telen als door teler gesteld is een onvoldoende weerspreking volgens de Rechtbank. De Rechtbank stelt vervolgens vast dat er in 2015 sprake moet zijn geweest van een areaal van 420 m2 en niet de 370 m2 als thans aangevoerd door de koper. De koper had zelf de 420m2 opgegeven. De Rechtbank rekent vervolgens uit wat de areaal overschrijding is (totaal areaal minus 120m2) en komt dan op 6038 illegale steks.

Partijen waren het erover eens dat de royalty voor de areaal overschrijding EUR 0,50 per m2 was. De koper betwistte echter dat hij per illegale stek EUR 0,60 moest afrekenen. De koper stelt dat de teler geen kopstekken voor hem had hoeven kweken en dat een redelijke vergoeding dan EUR 0,05 of EUR 0,20 is. De rechtbank volgt de koper daarin. Er was geen bestelling geplaatst door de koper bij de teler en dus kon niet het volledige koopbedrag (EUR 0,60) in rekening worden gebracht. Reden: er zijn dan ook geen kosten gemaakt door de verkoper. De Rechtbank oordeelt dan dat EUR 0,20 per stek aan gemiste winst haar redelijk voorkomt. De teler heeft voorts volgens de rechtbank niet naar voren gebracht welke schade hij heeft geleden door het niet melden van hetgeen er is gerooid op 1 januari van ieder jaar. Nu uit niets blijkt dat hij daardoor schade heeft geleden maakt het overtreden van het beding niet dat er schadeplichtigheid is op dit punt. De Rechtbank komt dan tot het oordeel dat de schadevergoeding voor gemiste royalties EUR 1.435, 10 bedraagt hetgeen kleiner was dan hetgeen er reeds door de koper was betaald.

Hoe worden de proceskosten in deze zaak afgehandeld?

De koper en gedaagde eiste een vergoeding van alle proceskosten door de teler omdat er sprake zou zijn geweest van misbruik van procesrecht. Hij had immers al meer betaald dan hij was verschuldigd. Dat wordt door de Rechtbank afgewezen. Dit kan slechts in uitzonderingsgevallen en er was hier geen sprake van evidente ongegrondheid van de vordering. Wel wordt de teler in de proceskosten veroordeeld. In IE zaken – waar deze zaak onder valt – gaat het dan om de volledige werkelijk gemaakte kosten waarbij wel een staffel geldt. In deze zaak ging het om een eenvoudige zaak. Alsdan geldt een maximum van EUR 8000. De teler moest van de Rechtbank EUR 8.000 betalen aan de gedaagde voor de gemaakte kosten.

De teler, die toch in beginsel gelijk had, verliest de zaak dus en het kost hem gewoon geld in plaats van dat het wat oplevert. U doet er goed aan om bij het begin van een zaak goed na te lopen wat de slagingskans is van het inzetten op een hogere schadevergoeding. Indien u in dat kader advies wenst neemt u dat contact op met Annette Mak.

De uitspraak leest u hier.