De Wet betaalbare huur: wat verandert er voor verhuurders?

De afgelopen jaren zijn de huurprijzen flink gestegen, met een groot tekort aan betaalbare huurwoningen tot gevolg.

Op (vermoedelijk) 1 juli 2024 zal de Wet betaalbare huur in werking treden. Wat zijn de doelen en hoofdlijnen van deze wet, waar moeten verhuurders rekening mee houden en wat verandert er voor huurders? Dat zal ik in deze blog bespreken.

Doelen

Aan de hand van de Wet betaalbare huur wordt de huurbescherming die momenteel geldt voor het lage segment uitgebreid naar zelfstandige woningen in het middensegment. Het doel van de wet is dan ook om huurders een huurprijs te laten betalen die past bij de kwaliteit van de huurwoning. Om het aantal woningen in het middensegment te vergroten, is het daarnaast van belang een aantrekkelijk investeringsklimaat te vormen. Ook hier richt de nieuwe wet zich op, evenals op het verbeteren van de bescherming van huurders en het verduurzamen van woningen.

Hoofdlijnen huurbescherming

Door middel van het woningwaarderingsstelsel (WWS) wordt op basis van een puntensysteem bepaald of een woning in het gereguleerde segment of in de vrije sector valt. De grens voor een woning in het gereguleerde segment wordt verruimd van 141 tot 187 punten. Voor woningen onder deze grens wordt een maximaal toegestane huurprijs bepaald, voor woningen boven deze grens mogen verhuurders zelf de huurprijs bepalen.

Aan elk onderdeel van de woning wordt een aantal punten worden toegekend. Momenteel wordt het aantal punten bepaald door bijvoorbeeld de grootte van de ruimte, de keuken, het toilet, de badkamer en de WOZ-waarde. In de nieuwe puntentelling wordt onder meer aan energiezuinigheid en een buitenruimte van een woning een hoog puntenaantal toegekend.

Dankzij deze maatregelen zal de huurprijs van ruim 300.000 woningen vermoedelijk dalen met gemiddeld € 190,- per maand.

Hoofdlijnen investeringsklimaat

Wel is er nog altijd een groot tekort aan betaalbare huurwoningen en het instellen van een maximale huurprijs brengt het risico met zich mee dat het aantal nieuwbouwprojecten vermindert. Om de investering in nieuwe woningen in het middensegment te stimuleren, wordt er voor nieuwbouwwoningen een ‘nieuwbouwopslag’ ingevoerd.

Nieuwbouwwoningen waarbij vóór 1 januari 2026 aan de bouw wordt begonnen, mogen op basis van de Wet betaalbare huur de eerste tien jaar worden verhuurd voor een huurprijs van 10% boven de maximaal toegestane huurprijs op basis van het WWS.

In dit kader is het wel van belang dat een huurder duidelijk geïnformeerd wordt over het toegekende puntenaantal van de woning, de bijbehorende maximale huurprijs, de eventueel tijdelijk toegestane prijsverhoging en de uiterste datum van deze verhoging.

Handhaving

In het huidige stelsel is het aan huurders om naar de huurcommissie of de rechter te stappen om de maximale huurprijs af te dwingen. De nieuwe regelgeving wordt daarentegen dwingend in plaats van afdwingbaar, waardoor verhuurders verplicht zijn zich aan de maximale huurprijzen te houden. Gemeenten krijgen hier een handhavende rol in en kunnen aan een overtreding van de wet forse boetes en/of dwangsommen verbinden.

TIP

Als verhuurder is het verstandig om vóór de inwerkingtreding van de Wet betaalbare huur alvast het aantal toekomstige WWS-punten van de woningen te inventariseren. Aan de hand hiervan kunt u vaststellen of uw woningen in het gereguleerde segment komen te vallen. Zo ja, dan kunt u eventueel onderzoeken of het mogelijk is om aanpassingen aan de woningen te doen om het puntenaantal te verhogen en in de vrije sector terecht te komen.

Heeft u vragen over de Wet betaalbare huur of de gevolgen die deze wet voor u heeft, neemt u dan contact op met onze sectie vastgoedrecht.